Boş Sözler

`Hani "lâf" diye bir kelimemiz vardır. Son zamanlarda "söz, kelâm" karşılığı olarak kullanılması yaygınlaştı. Hemen herkes, birilerinin sözlerinden "lâf" diye bahsediyor. Hâlbuki lâf denildiği zaman söz veya kelâma bir menfilik, bir olumsuzluk, hatta yerine göre istenmeyen bir tavır katılmış olur.

Söz, nötr bir varlıktır. Onun üst derecesine kelâm, alt derecesine lâf denir. Kelime, Gencine-i Güftör Ferheng-i Ziya isimli Farsça sözlükte "beyhude ve manasız söz, lakırdı, haddin fevkinde söylenen söz, öğünme, kendini gösterme" karşılıklarıyla verilmiş. Buradaki haddin fevkinde tanımı, siyasî literatürümüze "maksadını aşan söz" olarak girmiştir ki tam olarak lâfı karşılar.

Bu kelime, eskiden beri dilimizde daha ziyade "lâf-û güzaf" şeklinde kullanılmıştır. Güzaf (aslı gizaf), "beyhude söz, abes, faydasız lakırdı" demektir. Yani, lâf ile eş anlamlı (müteradif) bir kelimedir. Bu yüzden ikisinin yan yana kullanılırken lâf-ı güzaf şeklinde (tamlama biçimiyle) ifade edilmesi hatalıdır.

Ama yan yana kullanılması, sözün değerinin iyiden iyiye düşürüldüğüne delâlettir ki anlamı "saçma sapan söz" demek olur. Siz siz olun, söz ile lâfın o ince çizgisini asla çiğnemeyin. Hele konuştuklarınıza "Canım işte, laf güzaf!" dedirtmeyin.

Dil, bir milletin en önemli kültür hazinesidir. Her kelimenin kendine özgü bir anlamı ve kullanım alanı vardır. Sözcükleri yerli yerinde kullanmak, dilin zenginliğini korumak demektir. Lâf kelimesinin yanlış kullanımı, dilin inceliklerinin kaybolmasına neden olmaktadır.

Günümüzde medyada, sosyal medyada ve günlük konuşmalarda "lâf" kelimesinin yanlış kullanımı oldukça yaygındır. Bu durum, özellikle genç neslin dil bilincini olumsuz etkilemektedir. Eğitim kurumlarında ve aile içinde doğru dil kullanımının öğretilmesi büyük önem taşımaktadır.

Sonuç olarak, dilimizin güzelliğini ve zenginliğini korumak için her kelimenin doğru anlamında kullanılmasına özen göstermeliyiz. Lâf ile söz arasındaki farkı bilerek, konuşmalarımızda bu ayrımı gözetmeliyiz.`;