Zafer Kimin?

🏆 ZAFER KİMİN?

(1) Uzak diyarlarda, bir General tarafından yönetilen büyük bir ülke varmış. Oradaki insanlar, hayatlarından son derece memnun, mutlu mesut yaşarmış çok güçlü orduları kocaman savaş topları varmış. Zaman zaman General, ordusunu yanına katıp yakınlardaki başka ülkelere saldırırmış. "Onların iyiliği için," dermiş sorduklarında, "böylece onlar da bizim gibi olabilir." Diğer ülkeler buna direnseler de sonunda hep işgal edilirlermiş.

(2) En sonunda General bütün ülkeleri işgal etmiş. Bir tanesi hariç. Burası o kadar küçük bir ülkeymiş ki, General daha önce istila etmeye yeltenmemiş bile. Ama artık geriye başka ülke kalmamış. O yüzden General ve ordusu yine yollara düşmüş.

Ancak bu küçük ülke General'i şaşırtmış. Çünkü ne bir ordusu varmış, ne de insanları direnmeye kalkışmış. Aksine herkes, misafir ağırlar gibi, askerleri selamlamış. Askerler insanların evlerine dağılmış, General de kendisine en rahat konağı seçip oraya yerleşmiş.

(3) General her sabah askerlerini teftiş ediyor, ardından eşine ve oğluna birer mektup yazıyormuş. Askerlerse yerel halkla sohbet ediyormuş. Onların oyunlarını oynamaya, onlardan öyküler dinlemeye, birlikte onların şarkılarını söylemeye ve fıkralarına gülmeye başlamışlar.

(4) Bu ülkenin yemekleri de kendi yemeklerinden farklıymış. Önce nasıl yapıldıklarını izlemişler, sonra da afiyetle yemişler. Yemekler gerçekten muhteşemmiş. Askerler, yapacak iş bulamayınca, halka yardımcı olmaya başlamış. Fakat General olanları görünce kızmış! Bütün askerleri eve yollamış ve onların yerine, yenilerini getirmiş.

(5) General gider gitmez, ülkede kalan askerler üniformalarını çıkarıp halkın arasına karışmış. Eve muzaffer bir biçimde dönen General, askerleriyle birlikte her zamanki gibi haykırmış:

• "Biz her yeri işgal ederiz!"• "Biz en büyük işgalciyiz!"

(6) General eve döndüğü için mutluymuş. Ama nedense, farklı bir şeyler varmış. Yediği yemekler o küçük ülkenin yemekleri gibiymiş; insanlar o ülkenin oyunlarını oynuyormuş. Hatta bazıları, oradaki insanlar gibi giyiniyormuş. "Tabii ya," diye düşünmüş General sonunda, kendi kendine gülümseyerek. "Bunlar savaş ganimetleri."

(7) Aynı akşam, General oğlunu yatırmaya gittiğinde, oğlu ondan bir şarkı söylemesini istemiş. General de o anda aklına gelen şarkıları söylemiş. O küçük ülkenin şarkılarıymış bunlar… İşgal ettiği o küçük ülkenin şarkıları…

General o gece uzun uzun düşünmüş. Gerçekten zafer kimin olmuştu? Kendisi mi o küçük ülkeyi işgal etmişti, yoksa o küçük ülke mi kendisini? Artık kendi ülkesinde o küçük ülkenin kültürü yaşıyordu. İnsanlar onların yemeklerini yiyor, şarkılarını söylüyor, oyunlarını oynuyordu. Belki de gerçek zafer, silahla değil, sevgiyle kazanılıyordu.