Padişahın İşi Ne

Padişahın İşi Ne?

Sultan 3. Murat Han o gün bir hoştur. Telaşeli görünür. Sanki bir şeyler söylemek ister sonra vazgeçer. Neşeli deseniz değil, üzüntülü deseniz hiç değil. Veziriazam Siyavuş Paşa sorar: - Hayrola hünkarım. Canınızı sıkan bir şey mi var? - Akşam garip bir rüya gördüm. - Hayırdır inşallah?... - Hayır mı şer mi öğreneceğiz. - Nasıl yani? - Hazırlan, dışarı çıkıyoruz. Ve iki molla kılığında çıkarlar yola. Görünen o ki, padişah hâlâ gördüğü rüyanın tesirindedir ve gideceği yeri iyi bilir. Seri, kararlı adımlarla Beyazıt'a çıkar, döner Vefa'ya, Zeyrek'ten aşağılara sallanır. Unkapanı civarında soluklanır. Etrafına daha bir dikkatle bakınır. İşte tam o sırada yerde yatan bir ceset gözlerine batar, sorarlar: - Kimdir bu? Ahali: - Aman hocam hiç bulaşma, derler. Ayyaşın menhusun biri işte!... - Nerden biliyorsunuz? - Müsaade et de bilelim yani. Kırk yıllık komşumuz... Bir başkası tafsilata girer: Biliyor musunuz, der. Aslında iyi sanatkârdır. Azaplar Çarşısı'nda çalışır. Nalının hasını yapar... Ancak kazandıklarını içkiye, fuhuşa harcar. Hem şişe şişe şarap taşır evine, hem de nerde namlı mimli kadın varsa takar peşine... Hele yaşlının biri çok öfkelidir: İsterseniz komşulara sorun, der. Sorun bakalım onu bir cemaatte gören olmuş mu? Hâsılı, mahalleli döner ardını gider. Bizim tebdili kıyafet mollalar kalırlar mı ortada?! Tam vezir de toparlanıyordur ki, padişah keser yolunu: - Nereye? - Bilmem, bu adamdan uzak durmayı yeğlersiniz sanırım. - Millet bu, çeker gider. Kimseye bir şey diyemem... Ama biz gidemeyiz, şöyle veya böyle tebaamızdır. Defini tamamlamak gerek. - İyi ya, saraydan birkaç hoca yollar, kurtuluruz vebalden. - Olmaz, rüyadaki hikmeti çözemedik daha. - Peki, ne yapmamı emir buyurursunuz? - Mollalığa azeyi. Kim bilir belki hanımı vardır, belki yetimleri? - Doğru! Öyle ya, neyse... Sen başını bekle, ben mahalleyi dolanıp geleyim. Vezir, cüzüne, tespihine döner, padişah garip maceranın başladığı noktaya koşar. Nitekim sorar soruşturur. Nalıncının evini bulur. Kapıyı yaşlı bir kadın açar. Hadiseyi metanetle dinler. Sanki bu vefatı bekler gibidir. - Hakkını helal et evladım, der. Belli ki çok yorulmuşsun. Sonra eşiğe çöker, ellerini yumruk yapar, şakaklarına dayar... Ağlar mı? Hayır. Ama gözleri kısılır, hatıralara dalar belki. Neden sonra silkinip çıkar hayal dünyasından... - Biliyor musun oğlum? diye dertli dertli söylenir... Bizim efendi bir âlemdi, vesselam... Akşamlara kadar nalın yapar... Ama birinin elinde şarap şişesi görmesin; elindekini avucundakini verir satın alırdı. Sonra getirip dökerdi helaya!... - Niye? - Ümmet-i Muhammet içmesin diye... - Hayret!?. - Sonra, malum kadınların ücretlerini öder eve getirirdi. "Ben sizin zamanınızı satın aldım mı? Aldım!" derdi. "Öyleyse şimdi dinlemeniz gerek..." O çeker gider, ben menkıbeler anlatırdım onlara... Mızraklı İlmihal. Hüccet-i İslam okurdum... - Bak sen! Millet ne sanıyor hâlbuki... - Milletin ne sandığı umurunda değildi. Hoş, o hep uzak mescitlere giderdi. "Öyle bir imamın arkasında durmalı ki..." derdi. "Tekbir alırken Kâbe'yi görmeli..." - Öyle imam kaç tane kaldı şimdi? - İşte bu yüzden Nişancı'ya, Sofular'a uzanırdı ya... Hatta bir gün; Bakasın efendi, dedim. Sen böyle böyle yapıyorsun ama komşular kötü belleyecek. İnan cenazen kalacak ortada... - Doğru, öyle ya?... - Kimseye zahmetim olmasın deyip, mezarını kendi kazdı bahçeye. Ama ben üsteledim. İş mezarla bitiyor mu, dedim. Seni kim yıkasın, kim kaldırsın? - Peki, o ne dedi? Önce uzun uzun güldü, sonra; "Allah büyüktür hatun" dedi. "Hem padişahın işi ne?" Padişah bu sözleri duyunca donup kalır. Rüyasında gördüğü sahne tam da buydu! O anda anlar ki, bu adam görünüşte ayyaş ve günahkâr olsa da, aslında büyük bir veliymiş. İnsanları şaraptan uzak tutmak için kendini feda etmiş, fahişeleri doğru yola getirmek için malını harcamış. Vezir geldiğinde padişah ona der ki: - Bu adam büyük bir evliya imiş. Rüyamda gördüğüm buydu. "Padişahın işi ne?" demişti. Demek ki Allah'ın dostları her yerdedir, biz onları tanıyamayız. O gün Sultan 3. Murat Han büyük bir ders almıştır: Görünüş aldatıcıdır ve Allah'ın dostları bazen en beklenmedik kılıkta karşımıza çıkabilir.