Hayvan Sevgisi

`Kış mevsimi yaşanıyordu. Hava her sene olduğundan daha soğuktu. Seda, okula giderken üşüyen minik bir kedi gördü. Kedi, o kadar üşümüş ve acıkmıştı ki duvar kenarında kendinden geçmiş şekilde bekliyordu. Seda bu duruma çok üzüldü. Ama okula yetişmesi gerekiyordu ve çok fazla vakti yoktu. Neyse ki evden çok uzaklaşmamıştı. Hemen koşar adımlarla eve geri döndü. Ufak bir tabak niye ve bir kap su aldı. Kedinin yanına koydu. Kedi suyu içerken Seda göz yaşlarına hakim olamadı. Su içtikten sonra annesinin beslenme çantasına koyduğu peynirin bir kısmını kedinin önüne koyarak okulun yolunu tuttu.

Okula giderken kediyi biraz olsun beslediği için mutluydu. Bu kış aylarında sokakta yaşayan binlerce hayvanı düşünmeden de edemedi. Okula varınca bahçede Ali ve Simge'yi gördü. Yolda yaşadıklarını onlara da anlattı. Çocuklar birbirlerine bu sert kışta sokakta yaşayan hayvanların durumlarına çok üzüldüklerini söylediler. Sokak hayvanları için bir şey yapma konusunda fikir birliğine vardılar. Ders zili çaldı ve içeri girdiler. Öğretmenlerinin gelmesini sabırsızlıkla bekliyorlardı. Çünkü sokak hayvanları için sınıfça yuva kurup çeşitli alanlara bırakmak istediklerini söyleyeceklerdi.

Öğretmen sınıfa girdi. Seda hemen parmak kaldırdı. Bugün yaşadıklarından bahsetti. Sokak hayvanları için çeşitli yuvalar yapıp belirli alanlara bırakmak istediklerini anlattı. Öğretmen, çocukların bu duyarlı davranış ve düşüncelerinden dolayı çok mutlu oldu. Sınıftaki tüm öğrenciler yuva yapma konusunda çok istekliydiler. Görev dağılımı yapıldı ve bir hafta boyunca çalışarak çok çeşitli, rengarenk yuvalar yaptılar. Bu yuvaları çeşitli yerlere yerleştirdiler. Yuvaların önüne su ve mama bırakmaya başladılar. Yuvalar kısa sürede minik misafirlerini toplamaya başladı. Burada yaşayan hayvanları görünce çocuklar, çok mutlu oluyordu. Yuvalar sayesinde bu kış hayvanlar az da olsa rahat bir nefes aldılar.`;