Aslan ile Fare

`Günün birinde bir ormanda kral aslan uyuyormuş. Aslanı gören fare onunla oynamanın zevkli olabileceğini düşünmüş ve aslanın üstüne çıkmış. Kuyruğundan aşağı doğru kayarak eğleniyormuş. Aslan birden uyanmış ve pençesiyle fareyi yakalayıvermiş. Fare çok korkmuş.

Ne olur kralım beni yeme, günün birinde ben de sana yardım ederim demiş. Aslan, küçücük farenin ona nasıl yardım edebileceğini düşünmüş ve onu serbest bırakmış. Şanslısın, yemeğimi yeni yemiştim demiş.

Aslan daha sonra ormandan geziyormuş. Az ileride avcılar tuzak hazırlıyorlarmış. Aslan tuzağı görmemiş ve onun üstüne bastığında kapana yakalanmış. Avcılar aslanı yukarı çekmişler. Kükremeye başlayan aslanın sesini duyan hayvanlar ona yardım etmemiş ama fare hemen yardıma koşmuş.

Kralım, sizi kurtarmaya geldim demiş. Bu sırada avcılar da aslanı koymak için büyük bir tekerlekli kafes almak için köyün yolunu tutmuşlar. Fare aslanın kuyruğundan tutarak yukarı çıkmış ve ipi kemirmeye başlamış.

Bütün ipi kemiren fare, aslanı kurtarmış ve kral, fareye çok teşekkür etmiş. Bundan sonra ormanın prensi sensin demiş. Fare de teşekkür ederek gitmek üzereyken aslan ona dur, nereye gidiyorsun? Benimle oynamak istemez misin demiş.

Fare de aslanın üstüne çıkmış, bu esnada avcılar geliyormuş. Aslan kükreyerek onları kovalamış ve arkalarından gülmüşler. Bu günden sonra da aslan ile fare çok iyi arkadaş olmuşlar ve ömür boyu birlikte oynamışlar.`;