Ahmet'in Heyecanı

`AHMET'İN HEYECANI Ahmet o gün çok mutlu uyandı. Karne günüydü ve çok özlediği dedesinin yanına gidecekti. Hem dedesini hem de dedesinin yaşadığı yeri özlemişti. Aylardır bunun hayalini kuruyordu. Çünkü yaşadığı yer apartmanlarla doluydu. Dedesinin evi bahçeliydi ve dışarı çıktığı zaman birçok canlı ve bitki görebiliyordu. Okula gittiğinde suratında bir tebessüm vardı. Arkadaşları, Ahmet'in bu mutlu halini her karne günü görüyordu. Zil çaldı ve çocuklar karnelerini aldılar. Ahmet, bir sene çalışmanın karşılığını çok güzel bir karneyle aldı. Öğretmeni, Ahmet'i bu güzel karnesinden dolayı tebrik etti. Ahmet zil çalar çalmaz evin yolunu tuttu. Eve varınca karnesini annesine gösterdi. Annesi, Ahmet'in karnesinin iyi olmasına çok sevindi. Ahmet, annesine "Ne zaman dedemlere gidiyoruz?" diye sordu. Annesi "Bu sene babanın işlerinden dolayı biraz geç gidebiliriz." diye yanıt verdi. Ahmet, bu duruma çok üzüldü. Akşam babası Selim Bey eve geldi. Ahmet'e iki sürprizi vardı. Birincisi kapıda bekliyordu. Ahmet'in karnesine baktıktan sonra onu kapıya götürdü. Kapıda mor minik bir bisiklet vardı. Ahmet, bisikleti görünce çok sevindi. Diğer sürprizi ise işlerinin ertelendiği ve yarın sabah Ahmet'i dedesinin yanına götürebileceğiydi. Ahmet bu sürprizi duyunca havalara uçtu. Ertesi sabah, erkenden yola çıktılar. Giderken, Ahmet'in bisikletini de yanlarına aldılar. Yaklaşık 5 saat sonra gidecekleri yere vardılar. Ahmet, bahçede dedesini kuzularla birlikte gördü ve onun yanına koştu. Dedesi, Ahmet'i görünce şaşırdı ve çok sevindi. Çünkü onları daha geç bekliyordu. Selim Bey'in işlerinin ertelendiğinden haberi yoktu. O gün Ahmet, ağaçların arasında koşup eğlendi. Bisikletini kullanmayı da ihmal etmedi. Yorgunluktan akşamın ilk saatlerinde uyuyuverdi. O yaz Ahmet ve ailesi 2 ay burada kaldılar. Ahmet bu süreçte hem dedesine işlerinde yardım etti hem de kırlarda koşup oynadı. Çok güzel zamanlar geçirdi. Ahmet, burada okulda anlatacağı birçok anı biriktirdi.`,