Kutu

`Yıllar önce üç kişiden oluşan fakir bir aile varmış. Bir gün kızının pahalı bir kağıtla kutuyu kapladığını gören baba, kızına çok kızmış. Kız ağlarken, baba oradan uzaklaşmış.

Ertesi gün kız, babasının yanına gelmiş ve şöyle demiş: "Baba bu kutuyu senin için yaptım." deyince babası yaptığı hareket için çok üzülmüş. Kızına sarılmış, ona teşekkür etmiş. Kutuyu açmış ama içinde bir şey göremeyince yine sinirlenmiş, bağırmış.

Kızı gözlerinde yaşlarla: "Baba o kutu boş değil ki! Dün gece sabaha kadar uyumadım, içine öpücüklerimi üfledim" demiş. Baba çok üzülmüş, kızından özür dilemiş, defalarca kızını öpmüş.`;